We schrijven augustus 2014. La dolce vita in Italia. We zijn daar op vakantie aan het Gardameer en ik spot er een stoffenwinkel -hoe kan het ook anders. Het bleek geen stoffenwinkel te zijn zoals we die hier gewoon zijn, maar meer van het genre ‘hier komt niets binnen wat niet op de catwalk van Milaan is gepasseerd’. Met in de hoofdrol: zijde. Seta Pura. 100% Italiano. Met navenante prijskaartjes uiteraard, wat ik niet helemaal doorhad tot ik terug buitenstond, de verkoopspraatjes vol superlatieven en ‘-issima’s’ nog nagalmend in mijn oren. De buit: een paneel puur geluk van 1,2 op 1,5m. Kostplaatje: 98 euro, korting inclusief. SLIK.
Wat volgde, waren bijna 14 maanden van wikken en wegen, wegleggen, tekenen, wegleggen, knippen, wegleggen, spelden, wegleggen, tot ik besefte dat het kleed dat ik er voor mezelf uit wou maken, er nooit zou komen. Ik had het verkeerde model gekozen, ik was niet overtuigd van de kleur, ik had moeite om die glibberige stof te verwerken, kortom, zonde van de centen.
Ik raapte een laatste keer mijn moed en de verknipte stofresten samen en besloot er iets van te maken dat binnen mijn comfort zone lag. De afmetingen van de stukken speelden een grote rol in de keuze van het patroon. Het werd de Family Reunion Dress van Oliver+S.
Weer liep echter niet alles van een leien dakje. Ik had die jurk al eens eerder gemaakt en toen genoteerd dat de halslijn veel te open was. Dat was ongeveer anderhalf jaar geleden. Bibi dacht dat ze dan maar gewoon dezelfde maat (4y trouwens) kon nemen, want na anderhalf jaar zou de dochter toch wel wat breder geworden zijn zeker? Niet dus. Fout nummer 1.
Wat er wel op vooruit is gegaan, zijn de skills. Is het perfect? Neen, verre van, maar het lukt al iets beter dergelijke moeilijk verwerkbare stoffen te stikken zonder dat het lijkt alsof het door de bestemmeling zelf is gedaan. Het ware echter nog beter geweest als ik de juiste (microtex)naald had gebruikt van in het begin. Met een standaard 80/12 krijg je nogal snel beschadigingen in de stof. Fout nummer 2. O, en had ik trouwens al gezegd dat zijde echt niet vergevingsgezind is bij lostornen? Fout nummer 3.
Maar eerlijk, who cares? Ik ben nog steeds verzot op de stof, het model en het kind erin. Ik geniet ook nog even na van het feit dat ik mijn duurste en meest impulsieve stoffenaankoop ooit van de vuilbak heb gered. Ik hou van de mooie knopenrij op de rug, van de gestikte nepen op voor- en achterpand en hoe de stof zo mooi openvalt eronder. Ik speelde ook wat met mijn overlock om de zoom onderaan af te werken met een rode rolzoom. Kwestie van het niet saai te houden zeker. En die halslijn? Ach, daar steken we wel een colleke onder als het te koud wordt.
Lieve groet,
Laurence
xXx
- P'titsmonstres - 
toch prachtig, niet makkelijk he om met “silk” te werken 😉
Wauw, gewoonweg prachtig! Op slag verliefd 🙂
Prachtig, Laurence! En wat moet dat zalig aanvoelen op dat velleke.
De foto’s zijn even betoverend als jouw bezoek aan die winkel. De tekst doet een klein beetje iets anders 😉 , maar schoonste save ooit!
Wauw! Dat is af!
Wauw! Wat een supermooie stof! Fantastisch dat die toch nog gered is en je dochter ze nu dragen kan! Leuke afwerking ook met die zoom. Grote fan en op naar het Gardameer!
Van een zalig stofje gesproken ! Maar ook : zalig jurkje, zalig kind !
Ge moet maar denken: voor Morley ben ik evenveel geld kwijt 🙂
Haha, point taken 😀
Ha, ik herinner me dat wikken en wegen nog, een klein jaar geleden. Jammer dat het voor jou niets werd, maar dat kleine monster van jou mag haar pollekes kussen! Zo schoon, én pure zijde!
Heel mooi! Ze heeft chance :-).
Mooi hoor! Ik ben heel erg fan van de rolzoom onderaan, dat maakt het helemaal “af”. Top!
Het is een pareltje!!!
OMG, ik kan me een doordraaiende Laurence voorstellen die enkel oog heeft voor de prachtige stof en niet op de prijs let. Maar ik kan me ook de klamme handjes voorstellen bij de start van het naaien. Ik hoor jouw gevloek tot hier tijdens het naaien en ik weet zeker dat jouw hart telkens een tel overslaat als je kijkt naar het resultaat! WAUW
Van zo’n mooi jurkje zullen jullie telkens weer genieten, mama én dochter!
gij moedige vrouw, ik zou daar nooit iets van hebben durven maken, zo duur! 🙂
‘t is in elk geval prachtig
het is prachtig geworden 🙂
Oooh ik weet niet of ik het lef zou hebben om er in te durven knippen… En dan maak je er ook nog eens zo’n mooi jurkje van! Ze heeft geluk die kleine meid!
In één woord: geweldig!!!! Prachtige stof, prachtige jurk en prachtig kind! Wauw!!
Laurence tis echt prachtig! En dat mag ook wel voor zo veel geld 😀 Maar echt, schoon redding jom, echt!
Zo schoon. Ik ben ook fan van het rolzoompje.
Dikke wow en waw jong!!! prachtig!!
Wow, wat een prijs! Maar ik snap helemaal dat je je hebt laten doen 🙂
Knap jurkje én een uniek designerstuk!
Wat een prachtig stofje, chance dat je het hebt weten te redden! Het kleedje is een pareltje geworden!
Prachtig! Zijn geld meer dan waard Laurence 🙂
super mooi!!!
Een pareltje!
Dit is een prachtige oplossing zeg! Een woord: wauw!
Wow, jij hebt courage zeg! In zo’n dure stof zou ik nooit durven knippen – ik zou daar voor eeuwig naar blijven kijken en hem af en toe eens aaien 🙂 Maar zonder zever, chance zeg dat je dat gedurfd hebt, wat een prachtstuk!
Goed zot, maar zeer schoon!
Al een geluk dat er nog een dochter achter komt 😉
Ja, een bredere dochter dan nog, hoera! 🙂
Ik zou schrik hebben om in zo’n stof te knippen… maar wat een prachtig resultaat!
Haha, ik dacht onmiddellijk “verdikke, ze heeft weeral zo’n dure stof gekocht, en nog achter mijn rug deze keer!” Het is gelukkig een, inderdaad mede-commentors, mooie redding geworden. Als ik ooit uitgekeken raak op het engeltje in de jurk, dan kijk ik wel eens naar het naaiseltje zelf.
Wauw!
Maar ik word toch wel even stil van de prijs…
Erg schoon, dat lapje puur geluk. Spijtig van jouw jurk die de mist in gaan, maar ♥ voor dit naaisel!
Wauw, het stofje is prachtig! Moedig dat je er eindelijk de schaar hebt ingezet! Bij mij zou het dubbel zo lang duren waarschijnlijk. Je hebt het ook weer mooi gecombineerd! En, eenmaal aan zie je die foutjes toch niet meer hè!
instant verliefd!
Wat een pareltje! Vakmanschap!
[…] wat ik deed, was een rechthoek uitknippen en spelen met de overlock: een rode rolzoom zoals ik hier deed (eigenlijk was in het omgekeerde volgorde, de sjaal werd gemaakt voor de jurk), maar ik trok […]
[…] de jurk hernam ik het patroon van Oliver+S, maar deze keer paste ik de halsuitsnijding met succes aan. Zo kan ik […]