Over communies en vestimentaire keuzes maken

April 9, 2016 laurencelebonAimecommemarie, Blush, Communie, homemade mini couture, Klikmobiel, ManuelaDeJuan, Oliver+S, Pepeshoes, rimpelrok, sewing for girls, Stoffen Van Leuven, Tip Top Dress67 Comments

Wat is ze het laatste jaar veranderd, die oudste van me.

Geen kleuter meer, ze begint te lezen en te schrijven, kan rekenen als de beste (dan toch mama’s genen?) en dan die puberale trekjes die steeds vaker komen bovendrijven. Heerlijk.

Ze is zoveel groter dan die 1m10 die ze meet.

Zoveel voller dan de 17kg die ze weegt.

Het ziet er volgens sommigen haast niet te geloven uit, maar deze dame mag binnen enkele weken ook al opdraven als eerste communicant. Zij houdt zich plichtbewust bezig met het memoriseren van de liedjes en ik werd belast met het aankleden. Van de dag zelf, maar ook van haar uiteraard.

Dat laatste bleek niet zo evident te zijn. Ik had een deadline te halen, meer bepaald de date met de ontzettend getalenteerd fotografe Mieke Dalle, die al vastlag van augustus vorig jaar. Meermaals veranderde ik van gedacht en uiteindelijk klokte ik af op maar liefst vier outfits. Onderling combineerbaar en doordraagbaar, dat wel. Omdat ik op de vooravond van de fotoshoot nog steeds niet gekozen had, werden ze dan maar allemaal gedragen. Zo stellen we de keuzestress nog wat uit. Of kies je even mee?

Als eerste maakte ik een eenvoudig rimpelrokje met brede gouden elastiek. De blauwe stof komt van bij Stoffen Van Leuven. Een couponnetje van 55cm dat ik in de lengte nog eens doorknipte en zo 3m stof kon rimpelen. Het is een mix van viscose, zijde en polyester dacht ik. Ik had dus niets meer over van lengte om om te zomen, maar dat kwam goed uit want ik opteerde voor een rolzoom. Ik gebruikte hiervoor gouddraad op mijn overlock machine. Volledig verliefd op het effect, de rolzoom is mijn favoriete detail deze zomer!

Het topje is gemaakt van fijne sweaterstof, ook een couponnetje van 50cm gevonden bij Stoffen Van Leuven. Er loopt een fijne gouddraad door waardoor het perfect past bij de rok. Het patroon is eentje van Oliver+S, de Picnic Blouse. Ik verkorte de mouwtje wel wat en paste opnieuw die gouden rolzoom toe zoals in de rok. Een beetje trekken aan de stof terwijl je dit doet en je krijgt een krullend effect.

De tweede outfit werd weer een combinatie rokje en bloesje. Een oranje rokje met lint en rits, verstelbaar in de taille door een knopenelastiek. De stof van de rok heeft dezelfde samenstelling als de blauwe rimpelrok. Alleen knipte ik deze keer een te grote cirkelrok die ik nog eens rimpelde. Zo moet je minimaal rimpelen voor een maximaal zwiereffect. Hoe ik de zoom deed? Een rolzoom met 2 draden blauw en 1 draad goud.

Het bloesje is de Blush uit Homemade Mini Couture in wit linnen A’nanas van het Franse AimeCommeMarie. Met een gouden paspeltje in de kraag. Meer moet dat niet zijn.

De derde outfit dan. Haar favoriet. Hoe kan het ook anders, zo licht, zo luchtig, zo lief. De Tip Top Dress van Petit à Petit & Family. Opnieuw in een A’nanas stofje van AimeCommeMarie: mooi diepgroene voile. Ik maakte maat 3-4 jaar voor mijn minimeisje en die zit als gegoten. Valt het op? Ook hier volledig afgewerkt met rolzomen!

Vierde en laatste outfit: niets nieuws, alleen een andere combinatie. Het witte linnen bloesje en de blauwe rimpelrok. Net iets klassieker denk ik, maar zeker even feestelijk. De gouden ananassen combineren zo mooi met de elastiek van de rok. Ik ga het nog knap lastig hebben met kiezen, zoveel is zeker.

Dus vertel eens, welke is jullie absolute favoriet? Misschien kunnen jullie me net genoeg over de streek trekken. Indien niet, gaan we voor de ‘Zero’ – aanpak en ‘gaan we er gewoon nog één maken’ 😉

Groetjes,

Laurence

Alle foto’s door Mieke Dalle van de Klikmobiel

Bambiblauw Happy Nature 3 astemblieft

January 22, 2016 laurencelebonAnimal Print, Bambiblauw, cockpit, Fabric testing, homemade mini couture, Katoen, Pied de poule, sewing for girls27 Comments

Ze zijn er, de nieuwe panelen van Bambiblauw. Opnieuw vier prints, maar deze keer beschikbaar in katoen, tricot én sweaterstof. En opnieuw een schot in de roos -remember this one? !

Happy blogger, yours truly mocht ook weer eens iets ineen knutselen. Het katoentje met de sneeuwtijger viel in de bus en werd een warme kaptrui/vest. Een reeds beproefd patroon, maar met enkele wijzigingen. De buitenkant, de zachte katoen van Bambiblauw dus, werd verstevigd en als voering kwam er een zachte en dikke fleece (100% katoen) aan te pas. Tussenin nog een laagje wattine en op het einde de hele boel waterafstotend maken. Vrieskou, in your face!

IMG_3813_2

Ik was bij wijze van uitzondering eens bij de rappe van de hoop, want de übermooie match met een zwart-wit pied-de-poule stofje kwam precies in nog een creatief brein piepen, maar voor een back-up plan vind ik haar versie toch ook blinken. (Kenners van het groene boekje, ik zit precies door mijn jaarvoorraad liggende streepjes heen. Heb ik overdreven of zijn mijn spellingskwaliteiten nog aanvaardbaar?)

Het vest is niet te dik om als trui in de klas te dragen en warm genoeg om korte stukjes buiten te overbruggen. Hoe handig kan dat zijn, zeg.

The force is strong in this one.

Groetjes,

Laurence

Kids On Tour: een Cockpit voor Hanne

September 22, 2015September 22, 2015 laurenceleboncockpit, homemade mini couture, jas, sjaal, winterjas29 Comments

Ik ben de hekkensluiter van Kids On Tour. De rode lantaarn zeg maar.

Ik vind dat wel leuk. Niet zo erg toen ik nog verplichte sportlessen en -proeven had tijdens mijn opleiding (altijd als laatste eindigen bij het lopen had iets demotiverends zeg ik je, zeker als die frisse gezichtjes die eerst geëindigd zijn je dan nog es vol goede bedoelingen komen aansporen), maar wel als het om iets gaat wat ik wel graag doe. En waar ik niet zo slecht in ben als lopen.

Ik trok een lotje en mocht naaien voor een dotje. Dat de mama ervan een ontzettend goede naaister is waarvoor ik vermoed dat precisiewerk een vereiste is, maakte het wel best spannend. Ik had meteen een jas in gedachten, de ‘Cockpit’ uit Homemade Mini Couture. Om het professioneel aan te pakken maakte ik eerst een proefjasje. Helemaal volgens het patroon.

Ik merkte op dat hij eerder breed viel en de mouwen aan de korte kant waren, dus in de definitieve jas werden de mouwen 2cm langer gemaakt en de boordstof ook 2 cm. Aan de breedte werd niet gesleuteld, want in tegenstelling tot de -lichte- testjas, is de uiteindelijke versie een voor putje winter: de buitenstof is heel stevige, waterdicht gemaakte sweaterstof, de voeringstof is crème-kleurige fleece (100% katoen) en daartussen propte ik nog 2 lagen wattine. Koud zal ze niet hebben, vermoed ik. Voor de kraag gebruikte ik een stukje nepbont. Eerlijk is eerlijk, hier haalde ik de mosterd -ik vind dit nog steeds een van de mooiste jassen die ik ooit gezien heb- en ik wou al lang deze ook eens maken.

Een laatste zaak die ik veranderde, waren de paspelzakken. In het boek staat een nogal ‘rappe’ techniek van opgenaaide paspelzakken uitgelegd, maar in de definitieve jas ging ik voor echte paspelzakken, volgens de regels van de kunst.

Tussen mijn lapjes stof lag nog een mooi, roestkleurig stukje gebreide stof te wachten op een bestemming. Wat past er nu beter bij een jas dan een sjaal? Akkoord, een muts misschien, maar breien kan ik (nog) niet. Een sjaaltje maken wel, als er geen breien aan te pas komt zoals nu. Het enige wat ik deed, was een rechthoek uitknippen en spelen met de overlock: een rode rolzoom zoals ik hier deed (eigenlijk was in het omgekeerde volgorde, de sjaal werd gemaakt voor de jurk), maar ik trok wat aan de stof zodat die echt begon te krullen. Et voilà mijn outfit.