Over velours en homewear en zo

Onlangs kwam ik nog eens bij Madeline de Stoffenmadam. Mijn oog viel er op een mooie groene velours die Griet in haar armen had (en ook kocht, als ik me het goed herinner). Een kleine snuistertocht later stond ik ook met maar liefst drie kleuren in mijn armen aan de kassa. Dat mooie groen, een licht blauw en een oud roze. Daarnaast vond ik er een mooi tricootje waarmee ik ging combineren, want ja, dat was – en is nog steeds- het plan. Ik ging kei-hard twinnen! Of hoe zeg je dat als het drie kinderen betreft? Triplen? Enfin, je snapt het wel.

Het kleinste monster des huizes had vorige week een niet zo leuke ervaring toen ze twee nachten in het ziekenhuis moest verblijven met de diagnose post-virale reactieve artritis begot. Ondertussen is ze alweer een weekje thuis, onder moeders hoede. De pijn is zo goed als verdwenen, dus laatstgenoemde kreeg de kans haar outfit al ineen te steken. Haar contentement is goud waard voor mij.

IMG_9456_2kopie

De grap is,  ik werkte deze outfit deze morgen af en een paar uur later zag ik op IG dat mijn chauffeur van dienst toen we naar Madeline gingen, Laurence aka BLANCHE, ook net een prachtig nicky velours pakje had gepost. Ge ziet, zalige stof en winter+zomerproof!

Ik koos als patronen de Ole van Zonen09 met rits, de Pim van Zonen09 waarvan ik de zoom aanpastte en het topje van het gratis Van Katoen ondergoed. De voering van de Ole is dezelfde stof als het topje. de armsgaten en neklijn van dat topje zijn afgewerkt met rekbare antracietkleurige biais, die ik ook in de broek liet terugkomen.

IMG_9440kopie

IMG_9412_2kopie

De kap van de Ole kreeg een simpele gestikte tunnel. Mijn kinderen vinden het leuk wanneer de kap aangetrokken kan worden zodat die niet steeds van hun hoofdje valt. Of gewoon om onnozel te doen.

IMG_9427_2kopie

IMG_9431kopie

De andere twee kleuren zegt u? Ah, die liggen geknipt klaar. Ik hoop er volgende week mee verder te kunnen (samen met die 15 andere UFO’s.. iets zegt me dat ik in al mijn enthousiasme dat ik uit mijn naaidip geraakt ben, lichtelijk overdreef bij het knippen). Dan trakteer ik jullie op een onvervalste ‘twinning is winning’ foto!

Tot dan!

Laurence

IMG_9395_2kopie

IMG_9413kopie

Over velours en homewear en zo

Cactus festival

De zoon kreeg nog eens een Ole. Met rits. Bij uitstek zijn favoriete patroon. Het mijne ook, want een dergelijke slim fit vind je maar weinig terug in andere hoodies (oversized probeer ik altijd te vermijden bij mijn kinderen, anders zien ze er al snel ondervoed uit).

Ik knipte een 5y uit één van de mooiste stoffen die ik deze zomer aankocht: tricot met cactussen van Andrea Lauren (van bij de Stoffenkamer te Gent). Voor de binnenkant nam ik lichtgrijze badstof – van die heel zachte, fijne en rekbare soort. In plaats van de stof zelf te hernemen voor de polsboorden en tailleband, koos ik voor geribbelde boordstof. In de tailleband stak ik zelfs nog een elastiek om die wat meer aansluitend te maken.

IMG_8692_2

IMG_8680

Ik heb lang getwijfeld bij het ineensteken wat de binnen- en wat de buitenkant zou worden. Had ik een omkeerbare rits gehad, was de sweater draagbaar geweest aan beide zijden. Alleen zijn die zo ontzettend moeilijk te vinden en als je er al vindt, dan hebben ze niet de juiste lengte of kleur of zijn ze te zwaar. Uiteindelijk kreeg de print de meeste stemmen in het gezin en daar heb ik nog geen spijt van. Mooi in al zijn eenvoud en ideaal voor frissere zomerdagen én het najaar.

 

 

Vele groetjes,

Laurence

Cactus festival