Ik ben geen tassenmaker. Ik verkies het naaien van kleren altijd boven het ineen steken van een tas. Dacht ik. Zo nu en dan waag ik me er toch eens aan en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat het me meer en meer voldoening geeft.

Patroon van dienst was deze keer de rugzak van de Hippe Uil. Ik koos de grotere versie, groot genoeg voor school. Dat de nieuwe eigenaar nog maar pas geboren is, heb ik even genegeerd. Ze zijn zo snel groot, nietwaar?

De buitenstof haalde ik bij De Stoffenkamer, een prachtige canvas van Art Gallery. Rits en andere fournituren bij Mertens. De zak vooraan werd afwerkt met een halve bruine rits wegens gebrek aan passende paspel.

De leukste details zijn naar mijn bescheiden mening:

1/ de speelse tassel uit wit kurkleer (restje van de vorige tas) en buitenstof. Ik zag die namelijk gisteren verschijnen bij haar en geef toe, het is net dat tikkeltje extra aan een tas!

2/ de rug- en onderkant van de tas. Die is namelijk verstevigd met een dikke, zachte wattine. Om die vulling vast te stikken werd in het patroon een ruitjespatroon voorgesteld, maar ik vind het leuker de geometrie van het patroon in de stof te volgen.

Miss Babette, I hope you like 😉

---

---

---

 

Vele groetjes,

Laurence