*stoefmodus aan*

Happy me! Ik mocht namelijk al aan de slag met de nieuwe panelen van Bambiblauw nog voor jullie ze ook maar mochten aanschouwen. Ha! Keerzijde van de medaille, ik moest deze schoonheden wekenlang voor jullie verborgen houden. Makkelijker gezegd dan gedaan, want die schatjes van patatjes staan er zooooo cute mee!

*stoefmodus uit*

Even serieus nu, er zijn 4 nieuwe dierenpanelen uit op tricot. Ik liet de twee jongste zelf kiezen welk dier ze het liefst rond hun lijfje zouden draperen. De zoon ging meteen voor het jachtluipaard en de dochter wou de panda.

Ik ben een redelijke temponaaister, eens we zover gekomen zijn dat ik effectief kan naaien. Het eerste deel van het proces, het meest creatieve deel zeg maar, duurt het langst: stof en patroon laten matchen. De vereisten voor het eindresultaat: iets wat ze echt NODIG hebben + iets WINTERPROOF + geschikt voor een tekening van dergelijk formaat. Dagen kan ik daar over doen en zoals ik eerder al eens aanhaalde, ik eindig nooit, nooit met een afgewerkt kledingstuk dat identiek is aan wat ik oorspronkelijk in mijn hoofd had. Ook deze keer niet.

Hannah

Mijn kleinste spring-in-‘t-veld kreeg een zalig zachte, warme trui. De patroonkeuze viel hier op de immer succesvolle ‘One to Hug’ van Mind The Whale. Het patroon gaat maar tot maat 86, maar ik vergrootte naar maat 104 en liet de kap weg. Als voering nam ik een heerlijk zachte, zeer soepele nepbont in een mooie blauwe kleur. Tussen de tricot buitenkant en die nepbonten voering zitten nog eens twee lagen tricotine. Om het risico op verschuiven van die tricotine helemaal onbestaande te maken, stikte ik ze vast aan de buitenstof… op de grid lijntjes. Yup, goed gek, maar zo’n leuk resultaat (op foto is het minder goed te zien weliswaar): alle zwarte lijntjes zijn met zwart garen doorstikt! Een paar mooie sobere houten knopen maken het voor mij helemaal af.

Had ik nu niet toevallig zalig stevige biologische tricot liggen in haast hetzelfde kleur als de voering zeker? Ideaal voor een cirkelrokje om de outfit af te maken. In een kwartier zat de rok ineen.

 

Mathias

De zoon, die heeft vooral comfortabele kleren nodig die hij bij voorkeur zelf aan en uit krijgt. Ik ging dus een eenvoudig, sportief  setje maken. Toen begon ik te knippen. En knippen. En ik bleef knippen. Uiteindelijk kreeg de broek – opnieuw de Hop And Jump uit de Ottobre 1/2015 – een streepje op de zijkant uit het tricot paneel en de zelfgetekende sweater werd een puzzelwerkje vangroene en mosterdgele molton sweaterstof en een piepkleine cheetah tussendoor. Het stuk paneel dat ik gebruikte in de sweater verstevigde ik wel. De naden werden doorstikt met een ‘coverlock-lookalike’ steek en onder de hals voegde ik een klein detail toe.

Iets wat ze echt NODIG hebben? √

Iets WINTERPROOF? √

Geschikt voor een tekening van dergelijk formaat? √

Cute, cuter, cutest? √  √  √

Vele groetjes,

Laurence

xXx