Jawel, n° 1. Want je mag er zeker van zijn dat er een n° 2 komt. Of n° 3 en 4. Want deze laatste telg in de patronenfamilie van Mind the Whale is er weer eentje van formaat. Riet is een kanjer wanneer het erop aankomt iets te tekenen wat er tegelijk heel gesofisticeerd uitziet en toch easy peasy te maken is. Geniaal ook weer, dit jurkje zonder rits of knoopsgaten. Stik alles aaneen en leg er een knoop in. Klaar. Ik zeg het, geniaal!
Een patroon met dergelijke mooie lijnen smeekt om gedurfde, wilde stoffencombinaties en creatieve uitspattingen. Ergens moet het in mijn brein dan toch weer vreemd lopen -misschien heb ik een aangeboren aversie voor het voor de hand liggende of misschien was ik deze keer gewoon carrément tegendraads- dus maakte ik een heel eenvoudig exemplaar uit een zeer klassieke, grijsblauwe ‘broderie anglaise‘ van bij Petite Couture (in solden dan nog). Geen toeters en bellen, geen spetterend kleurenspel. Maar o boy, wat een sfeerjurkje. De romantiek spat ervanaf.
Ik koos voor de optie met plooien in het voorpand. De echte eyecatcher van het patroon is zonder twijfel de rug. Een simpele knoop in de achterpanden volstaat als sluiting. Heerlijk, geen gefoefel met onzichtbare ritsen of onwillige knoopsgaten! De twee kleine knoopjes op de tailleband zijn dan ook louter esthetische toevoegingen; echte vintage knopen van de schoonmama om het geheel nog nét dat tikkeltje romantischer te maken.
Het patroon valt wel aan de ruime kant. Ik ging af op de maten van de dochter en knipte een maat 104. Ze wordt er dan wel bijna 7, ze heeft dezelfde borstomtrek als kleine zus van 3,5. Normaal verleng ik dan tot de lengte van een 116 (haar confectiemaat), maar deze keer niet. Ik maakte alles zoals voorzien op papier. Met als resultaat een pittig kort jurkje waarmee de oudste wat rest van deze zomer nog kan doorkomen en dat nadien meteen de kast van de jongste in kan voor volgend jaar. Zelfs in die 104 heeft ze nog ruimte zat om te bewegen.
Voor de fans, ga zeker eens piepen op de blog van Riet. Deze maand (augustus) hangt er een heuse wedstrijd vast aan dit patroon, met een prijzenpot om bij achterover te vallen!
Lieve groet,
Laurence
- P'titsmonstres - 
Ik ben fan van de simpele romantische versie ook, heel erg! You ‘ ve nailed it 🙂
Ze zou er bruidsmeisje mee kunnen zijn… en tegelijk mee in het hooi kunnen gaan spelen. Altijd als jij mijn patronen vastpakt, zing ik een hele dag in mijn hoofd ‘She did it again’, à la Spears. (En dat is je zo hard vergeven. ;-))
😀
maar een eenvoud die enorm siert. Mooi hoor 🙂
prachtig in al zijn eenvoud! ik ben fan van deze versie!
Heel mooi! Patroontje ligt hier ook geprint 🙂
oh wat een prachtversie ❤
Wat een geweldig mooie versie!
Heel mooi … en ook zo leuk geschreven … en ook zo een mooie foto’s … en zo een mooie krulletjes 🙂 en zo wil ik nog even doorgaan…. Oh ja, en dank u voor de matentips mijn dochter van bijna 7 heeft ook nog een 104. Niet altijd even makkelijk om de juiste maat per patroon te vinden.
prachtig! Ik zou spontaan nooit voor die stof kiezen, maar dit is echt geweldig. En ik was al van plan om er ook eentje te maken (want ja, ik wil wel graag die berg stoffen winnen 😉 ) maar jouw enthousiasme heeft me helemaal overtuigd. Zalig inderdaad: geen knoopsgaten, geen rits: geen gefoefel! I love it!
Oh wauw, schitterend!
ik moet Riet gelijk geven: jij kunt idd toveren 🙂
Als de wedstrijd “om ter mooiste” was, dan won jij sowieso met jouw knoopje en haar krullen. Ik ging colourblocking all the way (soon to be photographed), maar ik ben minstens even fan van deze dromerige versie. Wauw!
Prachtige eenvoudig bijzondere versie!
Soms kan je gewoon met eenvoud nog beter zeggen wat er gezegd moet worden! Ronduit prachtig resultaat!
smelt! kwijl! smelt!
Waw, ook in deze ‘eenvoudige’ versie wat kleuren betreft, helemaal perfect. Met de plooitjes ziet het er fantastisch uit!
[…] Laurence (P’titsmonstres) […]