Er zijn zo van die kinderen die willen lopen nog voor ze kunnen stappen. Ik heb hier zo drie exemplaren in huis. Tja, van wie zouden ze dat hebben? Na een boel jurkjes, vorige week pas voor het eerst een hemdje voor midi-monster in elkaar gestoken. Blijkbaar moet de uitdaging altijd groter en groter zijn, want ergens had ik het in mijn hoofd gekregen dit weekend zowaar een echte jas te toveren.
Een facebook-groep waar ik lid van ben, start deze week met de groepsaankoop en creatie van het -in naaikringen- alom bekende ‘Jackie‘-manteltje voor meisjes, een patroon van Ienemiene en Emma & Mona. Prachtige exemplaren zijn er al gemaakt! Uiteraard wou ik me daar ook eens aan wagen, het patroon lag hier zelfs al gekocht en geknipt in de schuif.
Alleen… had enkel de kleerkast van midi-monster nog een plaatsje vrij. Een meisjesmodel voor een jongen? Kan dat wel? Mits enkele aanpassingen misschien? Het proberen waard!
En het resultaat? See for yourself.
Meet … ‘Jack’ (inclusief snottebel):
Een eerste aanpassing die ik deed aan het origineel, is dat ik het zo’n 7 cm korter heb gemaakt. Van een mantel naar een vestje dus. De tweede aanpassing betrof het versmallen. Het oorspronkelijke model heeft namelijk eerder een lichte A-lijn, voor midi-monster had ik het liever wat meer aansluitend. De derde aanpassing deed ik aan de kraag. Die tekende ik in een punt in plaats van rond. Net iets ‘mannelijker’ naar mijn idee.
Om op zeker te spelen, wou ik de juiste stof. En wat is er nu stoerder dan jeans?
Leder misschien, daarom ging ik voor enkele details in nepleder. In kleur. Uiteraard! Dat brengt me tot mijn vierde en laatste aanpassing aan het oorspronkelijke patroon: het achterpand knipte ik in twee stukken voor een kleurrijk detail.
De stof van de voering was de basis van het hele idee. Die moest gewoon alom aanwezig zijn. Daarom heb ik ze verwerkt in de paspel op het voor- en achterpand én in de zakken.
De gele knoopjes maken het af. Slechts drie, want ik wou dat het jasje nog genoeg speelruimte gaf.
Wat denken jullie? Een meisjesmantel omtoveren tot jongensjas, geslaagd of niet?
Ik vind van wel, of beeld ik het me alleen maar in dat ik zo’n prachtig stoer exemplaar van een zoon in huis heb dat best wel weg kan met de ‘retro-gay’ look, om het met de woorden van mijn moeder eens te zeggen?