Cactus festival

De zoon kreeg nog eens een Ole. Met rits. Bij uitstek zijn favoriete patroon. Het mijne ook, want een dergelijke slim fit vind je maar weinig terug in andere hoodies (oversized probeer ik altijd te vermijden bij mijn kinderen, anders zien ze er al snel ondervoed uit).

Ik knipte een 5y uit één van de mooiste stoffen die ik deze zomer aankocht: tricot met cactussen van Andrea Lauren (van bij de Stoffenkamer te Gent). Voor de binnenkant nam ik lichtgrijze badstof – van die heel zachte, fijne en rekbare soort. In plaats van de stof zelf te hernemen voor de polsboorden en tailleband, koos ik voor geribbelde boordstof. In de tailleband stak ik zelfs nog een elastiek om die wat meer aansluitend te maken.

IMG_8692_2

IMG_8680

Ik heb lang getwijfeld bij het ineensteken wat de binnen- en wat de buitenkant zou worden. Had ik een omkeerbare rits gehad, was de sweater draagbaar geweest aan beide zijden. Alleen zijn die zo ontzettend moeilijk te vinden en als je er al vindt, dan hebben ze niet de juiste lengte of kleur of zijn ze te zwaar. Uiteindelijk kreeg de print de meeste stemmen in het gezin en daar heb ik nog geen spijt van. Mooi in al zijn eenvoud en ideaal voor frissere zomerdagen én het najaar.

 

 

Vele groetjes,

Laurence

Cactus festival

Floral Cocoon Dress

De laatste maanden bleef ik precies steken in een tricot/sweater roes. Zowel bij het naaien als bij het stofshoppen. Die zachte, comfortabele, rekbare en gemakkelijk verwerkbare stofjes, ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Menig t-shirt, pyjama of trui is hier dus al vanonder de machine gerold en steevast greep ik naar vertrouwde en gekende patroontjes. Voor een groot deel uit luiheid veronderstel ik; patronen overtekenen behoort niet tot de top 10 van mijn vrijetijdsbestedingen. Een mens kan echter maar zoveel Billies en Wolfkes in de kast hebben, nietwaar. Tijd voor iets nieuws dus.

Het oog viel op de Cocoon Dress van Groovybaby & Mama. Schitterende blog trouwens, ik ken maar weinig naaisters die zo’n uitgesproken eigen stijl hebben als deze getalenteerde dame. Werkelijk alles wat ze maakt, mag gerust hier in de kast hangen.

Ik maakte maat 5y. Oorspronkelijk voor de oudste dochter, maar die bleek al snel te kort. Misschien omdat ik zowel de mouwen als de jurk omzoomde zonder extra naadwaarde bij te tekenen? Gelukkig kan ik hier dan gewoon doorschuiven naar die andere blonde engel is ons gezin. Geen slechte zaak zo volgens mij, want mag ik zeggen dat ik vind dat de kleuren haar hemels staan?

IMG_8659

De stof een mooie molton zomersweater uit de damescollectie die ik kocht in de zomersolden bij Mertens Mercerie. Ik kocht ze in twee verschillende kleurtinten dus de oudste krijgt zeker en vast ook haar eigen exemplaar. De stof rafelt wel dus werkte ik de franjes af met een zigzagsteek. Het patroon voorziet in een halslijn die je enkel één keer dient om te slaan en stikken. Hier viel dat echter veel te wijd (ik maakte de 5y, remember) dus bevestigde ik een stukje lichtgrijze boordstof. Het geheel is helemaal mijn ding, eenvoudig, comfortabel en toch dat tikkeltje speciaal door de franjes en de lijn van de zoom. Grote liefde hier!

IMG_8638_2

 

Groetjes,

Laurence

Stof: molton zomersweater Mertens Mercerie

Patroon: Cocoon dress van Groovybaby & Mama

Kousen: collegien

Schoenen: Dr Martens

Floral Cocoon Dress

Just knot it n°2 of bezint eer ge begint

Het weze bij deze bewezen.

Moeilijkheidsgraad hangt niet louter en alleen af van het patroon. Die eerste Just knot it die hier vanonder de machine rolde, in gewoon katoen, was duidelijk ‘a walk in the park’. De tweede, wel, als het een Olympische wedstrijd turnen was geweest in plaats van een avondje naaien, dan kon je er donder op zeggen dat ik de eerder toegekende score voor moeilijkheidsgraad ging betwisten. En dat lag geheel aan mezelf en mijn onorthodoxe stofkeuze. Wilde zijde/viscose en pailletten. Ha. Typisch. Gelukkig ben ik ook een krak in het maskeren van foutjes.

Ik vertel eerlijkheidshalve eerst eens waar ik de mosterd haalde. Vorige wintercollectie zat bij het Belgische merk Morley for Kids een prachtig bovenstukje in pailletten stof. De dochter was meteen verkocht, de moeder minder. Prijskaartje maar liefst 300 eurootjes. (Slik. Hoewel ik het steeds beter begin te begrijpen nu ik er zelf mee aan de slag ging.) Ik had geen plan zelf zoiets ineen te steken, tot ik een dergelijke pailletten stof zag passeren bij Madeline de Stoffenmadam. Die ging geweldig goed samengaan met de diepblauwe 85%zijde/15%viscose mix van bij Soie Unique in Ledeberg, toch? Tel daarbij dat schoon patroontje met strik dat nog op de naaitafel lag. Klik klak, radertjes beginnen te draaien…

…en de jurk voor 1 september werd al gekozen.

IMG_8560

IMG_8565

De jurk is opnieuw maat 104 rechttoe rechtaan. De enige aanpassing is dat ik deze keer de volledige stofbreedte nam voor het rokdeel. Stof van 25euro/m wil je namelijk ten volle benutten. De zoom bedraagt zo ook maar liefst 13cm. Zo kan je naar believen de jurk verlengen én ik vind het nog mooi ook.

Het giletje, wel, ook daarvoor nam ik het bovenstukje van het patroon van de jurk. Alleen wordt het andersom gedragen ( je kunt er eigenlijk alle kanten mee op, omdat ik niets aan de halslijn veranderde, kun je het ook met de knoop achteraan dragen).

Voor de frissere dagen van het najaar voorzag ik een longsleeve. Tartan ruitjes, heel erg ‘in’ dit najaar, naar het schijnt. De tricot was een coupon van 3m voor 8 euro die ik ook vond bij Soie Unique.

IMG_8610_2

IMG_8596

Conclusie, de mogelijkheden zijn eindeloos. En die rug, die blijft eeuwig mooi.

 

 

Lieve groet,

Laurence

 

Just knot it n°2 of bezint eer ge begint

Wolf x 9 (ofte stashbusting – the next level)

Deze Laurence uit Gent moet dringend eens in de leer gaan bij deze Laurence uit Gent. Jezelf de regel opleggen het ene project volledig af te werken alvorens een ander te starten. EN je daar ook aan houden. Hoe sterk is dat niet, zeg?

Big fail hier wat dat betreft. Ik deed echter een kanjer van een inspanning met die 10 lappen tricot die al verknipt lagen tot slaapgerief  Wolfkes uiteraard.

IMG_8537_2kopie

Vorig najaar won ik met deze inzending een wedstrijd en kreeg onder andere 5m stof van het merk Elvelyckan Design. Heerlijk zachte biologische tricot met die typische Scandinavische touch. Ik maakte er pyjama’s mee. Die zijn met voorsprong de meest gedragen kledingstukken van het laatste jaar. Zelfs nu, tijdens de zomermaanden, zien ze amper de binnenkast van de kast. Ik heb woelers van slapers waar nooit een laken op blijft liggen en in ons Belgenlandje zijn de nachten niet van de zwoelste. Het viel me recentelijk op dat mijn kroost -eindelijk, eindelijk- een serieuze scheut heeft gekregen. De broekjes  haalden de enkels niet meer en de naveltjes kwamen piepen. Dus daar ging begin juli de schaar in de stof. Meermaals. In opnieuw pareltjes van Elvelyckan Design, Bloome Copenhagen en enkele waarvan ik de oorsprong alweer vergeten ben.

Half augustus is de stand van zaken:

IMG_8528kopie

IMG_8511kopie  IMG_8513kopie

IMG_8530kopie

– 6 afgewerkt –

IMG_8540kopie

– 3 wachten nog op boordstof (tips)-

Het doel? Deze laatste 3 afgewerkt hebben voor het einde van het weekend.

Want hier ligt uiteraard nog geknipt goed te wachten, of wat had je gedacht?

Happy Sewing,

Laurence

Wolf x 9 (ofte stashbusting – the next level)

Just knot it n°1

Jawel, n° 1. Want je mag er zeker van zijn dat er een n° 2 komt. Of n° 3 en 4. Want deze laatste telg in de patronenfamilie van Mind the Whale is er weer eentje van formaat. Riet is een kanjer wanneer het erop aankomt iets te tekenen wat er tegelijk heel gesofisticeerd uitziet en toch easy peasy te maken is. Geniaal ook weer, dit jurkje zonder rits of knoopsgaten. Stik alles aaneen en leg er een knoop in. Klaar. Ik zeg het, geniaal!

Een patroon met dergelijke mooie lijnen smeekt om gedurfde, wilde stoffencombinaties en creatieve uitspattingen. Ergens moet het in mijn brein dan toch weer vreemd lopen -misschien heb ik een aangeboren aversie voor het voor de hand liggende of misschien was ik deze keer gewoon carrément tegendraads- dus maakte ik een heel eenvoudig exemplaar uit een zeer klassieke, grijsblauwe ‘broderie anglaise‘ van bij Petite Couture (in solden dan nog). Geen toeters en bellen, geen spetterend kleurenspel. Maar o boy, wat een sfeerjurkje. De romantiek spat ervanaf.

IMG_8426_2

Ik koos voor de optie met plooien in het voorpand. De echte eyecatcher van het patroon is zonder twijfel de rug. Een simpele knoop in de achterpanden volstaat als sluiting. Heerlijk, geen gefoefel met onzichtbare ritsen of onwillige knoopsgaten! De twee kleine knoopjes op de tailleband zijn dan ook louter esthetische toevoegingen; echte vintage knopen van de schoonmama om het geheel nog nét dat tikkeltje romantischer te maken.

IMG_8415_2

IMG_8475

Het patroon valt wel aan de ruime kant. Ik ging af op de maten van de dochter en knipte een maat 104. Ze wordt er dan wel bijna 7, ze heeft dezelfde borstomtrek als kleine zus van 3,5. Normaal verleng ik dan tot de lengte van een 116 (haar confectiemaat), maar deze keer niet. Ik maakte alles zoals voorzien op papier. Met als resultaat een pittig kort jurkje waarmee de oudste wat rest van deze zomer nog kan doorkomen en dat nadien meteen de kast van de jongste in kan voor volgend jaar. Zelfs in die 104 heeft ze nog ruimte zat om te bewegen.

This slideshow requires JavaScript.

Voor de fans, ga zeker eens piepen op de blog van Riet. Deze maand (augustus) hangt er een heuse wedstrijd vast aan dit patroon, met een prijzenpot om bij achterover te vallen!

 

Lieve groet,

Laurence

Just knot it n°1