Just knot it n°2 of bezint eer ge begint

Het weze bij deze bewezen.

Moeilijkheidsgraad hangt niet louter en alleen af van het patroon. Die eerste Just knot it die hier vanonder de machine rolde, in gewoon katoen, was duidelijk ‘a walk in the park’. De tweede, wel, als het een Olympische wedstrijd turnen was geweest in plaats van een avondje naaien, dan kon je er donder op zeggen dat ik de eerder toegekende score voor moeilijkheidsgraad ging betwisten. En dat lag geheel aan mezelf en mijn onorthodoxe stofkeuze. Wilde zijde/viscose en pailletten. Ha. Typisch. Gelukkig ben ik ook een krak in het maskeren van foutjes.

Ik vertel eerlijkheidshalve eerst eens waar ik de mosterd haalde. Vorige wintercollectie zat bij het Belgische merk Morley for Kids een prachtig bovenstukje in pailletten stof. De dochter was meteen verkocht, de moeder minder. Prijskaartje maar liefst 300 eurootjes. (Slik. Hoewel ik het steeds beter begin te begrijpen nu ik er zelf mee aan de slag ging.) Ik had geen plan zelf zoiets ineen te steken, tot ik een dergelijke pailletten stof zag passeren bij Madeline de Stoffenmadam. Die ging geweldig goed samengaan met de diepblauwe 85%zijde/15%viscose mix van bij Soie Unique in Ledeberg, toch? Tel daarbij dat schoon patroontje met strik dat nog op de naaitafel lag. Klik klak, radertjes beginnen te draaien…

…en de jurk voor 1 september werd al gekozen.

IMG_8560

IMG_8565

De jurk is opnieuw maat 104 rechttoe rechtaan. De enige aanpassing is dat ik deze keer de volledige stofbreedte nam voor het rokdeel. Stof van 25euro/m wil je namelijk ten volle benutten. De zoom bedraagt zo ook maar liefst 13cm. Zo kan je naar believen de jurk verlengen én ik vind het nog mooi ook.

Het giletje, wel, ook daarvoor nam ik het bovenstukje van het patroon van de jurk. Alleen wordt het andersom gedragen ( je kunt er eigenlijk alle kanten mee op, omdat ik niets aan de halslijn veranderde, kun je het ook met de knoop achteraan dragen).

Voor de frissere dagen van het najaar voorzag ik een longsleeve. Tartan ruitjes, heel erg ‘in’ dit najaar, naar het schijnt. De tricot was een coupon van 3m voor 8 euro die ik ook vond bij Soie Unique.

IMG_8610_2

IMG_8596

Conclusie, de mogelijkheden zijn eindeloos. En die rug, die blijft eeuwig mooi.

 

 

Lieve groet,

Laurence

 

Just knot it n°2 of bezint eer ge begint

About a dress

We schrijven augustus 2014. La dolce vita in Italia. We zijn daar op vakantie aan het Gardameer en ik spot er een stoffenwinkel -hoe kan het ook anders. Het bleek geen stoffenwinkel te zijn zoals we die hier gewoon zijn, maar meer van het genre ‘hier komt niets binnen wat niet op de catwalk van Milaan is gepasseerd’. Met in de hoofdrol: zijde. Seta Pura. 100% Italiano. Met navenante prijskaartjes uiteraard, wat ik niet helemaal doorhad tot ik terug buitenstond, de verkoopspraatjes vol superlatieven en ‘-issima’s’ nog nagalmend in mijn oren. De buit: een paneel puur geluk van 1,2 op 1,5m. Kostplaatje: 98 euro, korting inclusief. SLIK.

Wat volgde, waren bijna 14 maanden van wikken en wegen, wegleggen, tekenen, wegleggen, knippen, wegleggen, spelden, wegleggen, tot ik besefte dat het kleed dat ik er voor mezelf uit wou maken, er nooit zou komen. Ik had het verkeerde model gekozen, ik was niet overtuigd van de kleur, ik had moeite om die glibberige stof te verwerken, kortom, zonde van de  centen.

Ik raapte een laatste keer mijn moed en de verknipte stofresten samen en besloot er iets van te maken dat binnen mijn comfort zone lag. De afmetingen van de stukken speelden een grote rol in de keuze van het patroon. Het werd de Family Reunion Dress van Oliver+S.


IMG_3200


Weer liep echter niet alles van een leien dakje. Ik had die jurk al eens eerder gemaakt en toen genoteerd dat de halslijn veel te open was. Dat was ongeveer anderhalf jaar geleden. Bibi dacht dat ze dan maar gewoon dezelfde maat (4y trouwens) kon nemen, want na anderhalf jaar zou de dochter toch wel wat breder geworden zijn zeker? Niet dus. Fout nummer 1.


IMG_3206 IMG_3187


Wat er wel op vooruit is gegaan, zijn de skills. Is het perfect? Neen, verre van, maar het lukt al iets beter dergelijke moeilijk verwerkbare stoffen te stikken zonder dat het lijkt alsof het door de bestemmeling zelf is gedaan. Het ware echter nog beter geweest als ik de juiste (microtex)naald had gebruikt van in het begin. Met een standaard 80/12 krijg je nogal snel beschadigingen in de stof. Fout nummer 2. O, en had ik trouwens al gezegd dat zijde echt niet vergevingsgezind is bij lostornen? Fout nummer 3.


IMG_3154 IMG_3149 IMG_3189


Maar eerlijk, who cares? Ik ben nog steeds verzot op de stof, het model en het kind erin. Ik geniet ook nog even na van het feit dat ik mijn duurste en meest impulsieve stoffenaankoop ooit van de vuilbak heb gered. Ik hou van de mooie knopenrij op de rug, van de gestikte nepen op voor- en achterpand en hoe de stof zo mooi openvalt eronder. Ik speelde ook wat met mijn overlock om de zoom onderaan af te werken met een rode rolzoom. Kwestie van het niet saai te houden zeker. En die halslijn? Ach, daar steken we wel een colleke onder als het te koud wordt.


IMG_3135 IMG_3132 IMG_3130


Lieve groet,

Laurence

xXx

About a dress