Pink Elephants Parade for Bloggers For Life

Het einde van het jaar nadert en een vaste waarde ondertussen in deze periode is de StuBru-actie ‘Music For Life’. Ik kan u bij deze vertellen dat in dit kader ook de crème de la crème onder de Vlaamse naaiblogs iets op poten heeft gezet. Enfin, deze en deze dames hebben respectievelijk de bal aan het rollen gebracht en in de juiste banen geleid. Wij, de overige deelnemende blogs, voerden voornamelijk uit met heel veel plezier en enthousiasme!

Het resultaat van onze samenwerking is Bloggers For Life (facebookpagina):

Vooreerst zijn er onder ons twaalf moedige creatievelingen die de moeilijke taak op zich namen om te naaien voor het Berrefonds: we geven hen dus mutjes, kleedjes en dekentjes, zo onwaarschijnlijk klein dat je meteen weet dat die maar één maal zullen gedragen worden.

Een 40-tal andere naaisters/blogsters hebben elk een kledingstuk gemaakt dat zal verloot worden onder jullie. De opbrengst hiervan zal deels naar het Berrefonds gaan en deels naar Moeders voor Moeders. Ikzelf behoor tot deze laatste groep en kan jullie vandaag tonen wat ik te bieden heb!

Voor meer informatie over de actie, de andere deelnemende blogs en hun respectievelijke creaties en de data van de veilingen, kun je altijd hier of hier een kijkje nemen.


Omdat ik dit najaar hou van zachte aardetinten, soepele kwaliteitsstoffen en een eenvoudige snit, maakte ik deze jurk en cape voor een meisje met draagmaat 110. Een lief, onschuldig kindersilhouetje waarbij ik het gevoel krijg dat de Kerstperiode er zit aan te komen, met -laat ons hopen- alle gezelligheid en liefde die erbij hoort. De knuffel zit in het pakket. Gewoon, omdat olifanten niet zonder konijnen kunnen, volgens de dochter.


IMG_3403


Voor de jurk hernam ik het patroon van Oliver+S, maar deze keer paste ik de halsuitsnijding met succes aan. Zo kan ik je tenminste garanderen dat je prinsesje deze winter niet zal eindigen als het meisje met de zwavelstokjes bij het dragen van deze jurk. Ik verving bijgevolg ook de korte mouwtjes door lange hemdsmouwen. De jurk sluit achteraan met een hele rij knoopjes. De stof met roze olifantjes is een soepele viscose van Miss Chips, Belgisch ontwerp dus. Ik zoek het graag dicht bij huis als het enigszins kan. De cape is naar een patroon uit Stof Voor Durf Het Zelvers en werd hier al één keer gedragen.


IMG_3409 IMG_3413 IMG_3419


De praktische kant van het verhaal dan:

  • 1 lotje kost 2 euro. Je kan zoveel lotjes kopen als je wil. Hoe meer, hoe groter de kans dat je wint natuurlijk en hoe groter de opbrengst voor het goede doel!
  • Je schrijft het juiste bedrag (2 euro x het aantal lotjes) over op rekeningnummer BE69 3770 2596 1378. Cash geld kan niet aanvaard worden.
  • Heel belangrijk, de te vermelden gegevens in de vrije mededeling van je overschrijving zijn:

09 – je naam – je voornaam – aantal lotjes

(Noot: “09” is het nummer dat werd toegekend aan mijn veilingstuk. Als je dus ook wil meedingen naar een stuk van een andere blogster, zul je een andere overschrijving moeten doen met in de vrije mededeling haar veilingstuknummer. Dit om het toch enigszins overzichtelijk te houden voor ons.)

  • Lotjes kopen (overschrijving + onderstaand formulier invullen) voor dit stuk kan tot en met vrijdag 20 november 23u59.
  • Je vult onderstaand formulier in:


Klaar! Proficiat, je maakt nu officieel kans op deze creatie, maar bovenal, DANK voor je bijdrage aan deze Bloggers For Life loting ter voordele van het Berrefonds en Moeders voor Moeders. De trekking gaat door op 18 december. De winnaars worden via de blogs en op de facebookpagina bekend gemaakt.

Als laatste nog even dit. Het geld gaat integraal naar het goede doel. Er worden geen verzendkosten afgehouden, die nemen de bloggers voor hun rekening (behalve indien u in het buitenland woont, dan vragen we u mee in te springen). Wij doen dit allemaal belangeloos en enkel om het goede doel te steunen. Daarom vragen wij u vriendelijk om het volgende in het achterhoofd te houden: het betreffen hier allemaal handgemaakte stukken van hobbynaaisters. Misschien is niet alles 100% perfect afgewerkt (dat is een winkelstuk ook niet altijd). Er loopt al eens een naadje scheef of er hangt al eens een draadje los. Gelieve dan ook een beetje menselijkheid te tonen en achteraf niet te klagen over uw eventueel gewonnen stuk of moeilijk te doen wat betreft de verzending ervan.

We gaan voor een perfecte imperfectie, overgoten met veel menselijkheid!

En bedankt! You’re the best!

Liefs,

Laurence

Pink Elephants Parade for Bloggers For Life

About a dress

We schrijven augustus 2014. La dolce vita in Italia. We zijn daar op vakantie aan het Gardameer en ik spot er een stoffenwinkel -hoe kan het ook anders. Het bleek geen stoffenwinkel te zijn zoals we die hier gewoon zijn, maar meer van het genre ‘hier komt niets binnen wat niet op de catwalk van Milaan is gepasseerd’. Met in de hoofdrol: zijde. Seta Pura. 100% Italiano. Met navenante prijskaartjes uiteraard, wat ik niet helemaal doorhad tot ik terug buitenstond, de verkoopspraatjes vol superlatieven en ‘-issima’s’ nog nagalmend in mijn oren. De buit: een paneel puur geluk van 1,2 op 1,5m. Kostplaatje: 98 euro, korting inclusief. SLIK.

Wat volgde, waren bijna 14 maanden van wikken en wegen, wegleggen, tekenen, wegleggen, knippen, wegleggen, spelden, wegleggen, tot ik besefte dat het kleed dat ik er voor mezelf uit wou maken, er nooit zou komen. Ik had het verkeerde model gekozen, ik was niet overtuigd van de kleur, ik had moeite om die glibberige stof te verwerken, kortom, zonde van de  centen.

Ik raapte een laatste keer mijn moed en de verknipte stofresten samen en besloot er iets van te maken dat binnen mijn comfort zone lag. De afmetingen van de stukken speelden een grote rol in de keuze van het patroon. Het werd de Family Reunion Dress van Oliver+S.


IMG_3200


Weer liep echter niet alles van een leien dakje. Ik had die jurk al eens eerder gemaakt en toen genoteerd dat de halslijn veel te open was. Dat was ongeveer anderhalf jaar geleden. Bibi dacht dat ze dan maar gewoon dezelfde maat (4y trouwens) kon nemen, want na anderhalf jaar zou de dochter toch wel wat breder geworden zijn zeker? Niet dus. Fout nummer 1.


IMG_3206 IMG_3187


Wat er wel op vooruit is gegaan, zijn de skills. Is het perfect? Neen, verre van, maar het lukt al iets beter dergelijke moeilijk verwerkbare stoffen te stikken zonder dat het lijkt alsof het door de bestemmeling zelf is gedaan. Het ware echter nog beter geweest als ik de juiste (microtex)naald had gebruikt van in het begin. Met een standaard 80/12 krijg je nogal snel beschadigingen in de stof. Fout nummer 2. O, en had ik trouwens al gezegd dat zijde echt niet vergevingsgezind is bij lostornen? Fout nummer 3.


IMG_3154 IMG_3149 IMG_3189


Maar eerlijk, who cares? Ik ben nog steeds verzot op de stof, het model en het kind erin. Ik geniet ook nog even na van het feit dat ik mijn duurste en meest impulsieve stoffenaankoop ooit van de vuilbak heb gered. Ik hou van de mooie knopenrij op de rug, van de gestikte nepen op voor- en achterpand en hoe de stof zo mooi openvalt eronder. Ik speelde ook wat met mijn overlock om de zoom onderaan af te werken met een rode rolzoom. Kwestie van het niet saai te houden zeker. En die halslijn? Ach, daar steken we wel een colleke onder als het te koud wordt.


IMG_3135 IMG_3132 IMG_3130


Lieve groet,

Laurence

xXx

About a dress