Ik maakte nog eens een jas. Een warme, wollen jas. Een tikkeltje eigenzinnige jas. Voor een eigenzinnig kind. Samen gaan ze op-de-knieglijdend en breakdancend op Bob Dylan door het leven.

Vandaag is de geboortedag van een nieuw Belgisch patroon. Ontmoet Lewis, de jongste telg van de Compagnie M-familie. Ik schreef hierover al een stukje op de blog van Marte. De jas is een spin off van de Louisa mantel voor meisjes, die op zijn beurt een spin off is van de Louisa jurk. Diezelfde jurk bezorgde me de eerste plaats in de categorie ‘Plain and Simple’ van de Compagnie M wedstrijd net een jaar geleden. Hoe zou ik dan kunnen weerstaan aan het uitproberen van deze Lewis? Op één been kan je niet staan, nietwaar?


Wat het maken van de jas betreft: ik heb al voor hetere vuren gestaan. Het zit allemaal heel logisch ineen en de uitleg is zeer nauwkeurig. Alleen maakte ik een kleine inschattingsfout wat de maat betreft. Meten is weten, indeed, alleen zat ik wat krap in tijd de laatste weken. Nog zoiets van haast en spoed en zo. Ik knipte dus een 116 voor de smalle, kleine 5-jarige en dat bleek -ahum- ruim te zitten. Ik nam dan maar de artistieke vrijheid een iets grotere naadwaarde te hanteren en de mouwen kortte ik 5 cm in. Niet geheel volgens de regels van de kunst, maar die tijd en zo…(lui? IK?) Hoewel het een korter model van jas is, ziet het er bij mij dus eerder als een mantel uit. Maar hé, neuters gonna neut, de zoon is wél content.
Als buitenstof koos ik een mooie, warme mosterdgele wolmix van De stoffenkamer in Gent. De voering is een prachtig Robert Kaufman katoentje in een heel speciale blauwe kleur. Blauw en oker, altijd een hit. De naden zijn met extra dik garen in een zigzagsteek doorgestikt. De stof is namelijk nogal dik en niet echt plat te strijken (de wol krimpt heel erg bij het strijken!) en ik hou van strakke naden.


Bij een toevallige passage in de Veritas viel mijn oog op deze strijkapplicaties. Een banaan, hamburger, blik soep, een Stones tong, call me crazy, maar plots kreeg die klassieke, geklede wollen jas in mijn hoofd een nogal hoog punk en pop art gehalte. Dus besloot ik alle teugels te vieren: eerst kwamen de applicaties, dan de ellebooglappen en om het nog wat eclectischer te maken smeet ik er nog wat houtje-touwtje sluitingen bij. Less is less. Stella McCartney zou trots op me zijn.

Benieuwd naar jullie mening? Too artsy fartsy? Of too cool for school?
Vele groeten,
Laurence
P.S. Om de lancering van het patroon te vieren, kun je in de shop van Compagnie M tot 4 december gebruik maken van de kortingscode LEWISCOAT10 voor 10% korting. Heb je ook zin in een schandalig luxueus prijzenpakket? Dan stel ik voor dat je de daad bij het woord voegt en deelneemt aan de wedstrijd die aan deze geboorte gekoppeld wordt! Alle details kun je hier lezen. Wie niet waagt..succes!