Ik kreeg vandaag een stokje toegeworpen van een ontzettend talentvolle stadsgenote.

Ik werd gevraagd een kleine selectie (een haast onmogelijke taak, ik zeg het je) te tonen van ‘mijn’ 2014. Mijn 10 favoriete foto’s, die -in de meeste gevallen- nog niet eerder op mijn blog zijn verschenen (maar misschien wel op Instagram of Facebook). De spontane momentopnamen, heb ik gemerkt, geven me het meest het gevoel dat hier écht een jaar is voorbijgegaan.

Dat het écht een jaar geleden is dat mijn jongste haar eerste stapjes zette.

Dat het écht een jaar geleden is dat ik de borstvoeding vaarwel zei.

Dat het bijnà een jaar geleden is dat de zoon voor het eerst naar school ging.

Dat het toch weeral een half jaar geleden is dat we de Italiaanse zon (en regen) op onze huid voelden.

Dat mijn oudste écht al 5 is.

Dat het lief écht wel grijs aan het worden is, maar daarom geenszins minder aantrekkelijk.

Dat ik mijn beide pollekes mag kussen met wat ik heb.

---

Februari: weekendje Ardennen met vrienden, een paar weken voor ik meter werd van hun derde kindje. In een ontzettend ouderwets, maar groot vakantiehuis gezellig huizenieren, kokkerellen en ongeveer 10 jaar bijpraten. Genieten in eigen land, je moet het soms helemaal niet ver zoeken.

---

Februari: Wie dacht dat mijn kinderen altijd very stylish erbij lopen, think again. Deze foto werd genomen voor het vertrek naar school, waar het carnavalsfeestje door zou gaan. Maar het had eigenlijk eender welke ochtend kunnen zijn.

---

Mei: Ook dit was 2014. Veel snottebellen, rochels, reutels en een occassionele oorontsteking. Maar we klagen niet. Tenzij we zelf gesneuveld zijn uiteraard.

---

Juni: Daar gaat ze… fietsen kon ze al een half jaar, maar die start- en en stopangst kreeg ze maar niet overwonnen. Met haar kleine gestalte (amper 98cm op ruim 4,5 jaar) duurde het toch een pak langer voor ze comfortabel op een fiets zat, maar nu kan ze zich meten met de groten!

---

Augustus: My all time favorite. Na een rit van ruim 12 uur aangekomen aan het Gardameer in Italië. Ik denk niet dat er een plek op Aarde is waar ik meer herinneringen aan heb. Amper 10 maand was ik toen ik er voor het eerst verbleef, het vakantiehuisje van pépé en mémé Lebon. Zij zijn er niet meer, maar de oude snoepdozen (pépé) wel, alsook de ontelbare boekjes met kruiswoordraadsels (mémé), het -ondertussen ‘vintage’- interieur, de foto’s en de geur, een vleugje mottenballen en nostalgie. Ik hou ervan met hart en ziel. Hoe laat het ook was die dag, ik wou meteen na aankomst de kinderen laten kennismaken met het meer waarop zelfs mijn moeder in the seventies waarschijnlijk monokini aan het waterskiën was terwijl mijn vader in een potdichte caravan voor zijn tweede zit aan het blokken was. Het Gardameer en mijn familie, we go way back 😉

---

Augustus: Diezelfde vakantie in Italië zijn mijn ouders nog een weekje langsgekomen. Zonder monokini intenties of tweede zit, deze keer. De kindjes zaten op hun Paasbest oma en opa op te wachten. Een zeer toevallige, maar heel mooie foto. Vooral de kleuren vind ik prachtig.

---

September: Meer bepaald 1 september. Hannah brengt grootmoedig grote broer en zus naar school en spreekt hen moed in. De Indian Summer komt helemaal tot zijn recht in deze foto.

---

September: Meer bepaald 17 september. Ofte de 5de verjaardag van mijn moederschap, ook een beetje van mijn oudste dochter dus. Een pareltje van de Klikmobiel, waarschijnlijk de mooiste foto die ik heb van alledrie samen.

---

November: Papa is nogal vaak van huis weg voor het werk. Maar zelfs als hij thuis is, zijn onze kinderen welkom in onze slaapkamer. Er staat een extra zetel en een extra kinderbed. En een extra lattenbodem en matras, voor deze soort situaties.

---

December: Ze wordt straks twee. Mijn kakkernestje. Mijn onverwacht surprisebabietje. Die oogjes, dat krulletje, die snottebelletjes ❤ . De beste verrassing ooit.

---

Tijd om het stokje door te geven! Welke 10 beelden ademen ‘2014’ voor jullie, Mieke, Sarah en Jo? Mogen we eens gluren? 🙂