Ik heb een jas gemaakt. Een echte mannenjas, begot.
Belofte maakt schuld en ik had er een beloofd als kerst/verjaardagsgeschenk. Het vooropgestelde doel was dat hij draagbaar zou zijn, want enkele tientallen uren werk zie ik liever niet in de vuilbak verdwijnen. Qua timing zat ik redelijk krap, eerlijk gezegd. Bij een stuk van dergelijk formaat is het immers nogal handig als je model in de buurt is voor die -tig tussentijdse pasbeurten en de man des huizes is pas sinds half december terug thuis van een drie maand lange zending naar het buitenland. Maar hé, de jas is af geraakt en eerlijk gezegd ben ik ook trots op het resultaat. Nog enkele aandachtspuntjes om mee te nemen naar een volgend exemplaar (zoals een iets stevigere buitenstof nemen als je van plan bent de jas zo warm te voeren want aan de mouwen en de zoom zie je de rand van de voering wat in reliëf).
Het patroon van dienst is de Goldstream Peacoat van Thread Theory Designs. Ik volgde exact de maten van de man en bekwam meteen een perfecte pasvorm (hoera voor een man met standaard confectiematen!). Enkel de mouwen naaide ik met halve naadwaarde zodat ze wat breder uitvallen omdat ik ook deze warm gevoerd heb.
De jas is volledig gevoerd met een gewatteerde, zachte, groene fleece die reeds in ruitvorm is doorstikt. Voor de mouwen nam ik dezelfde voering, maar draaide die om en gebruikte de gladde achterkant om vlotter met een dikke trui erdoor te glijden.
Ik verstopte ook hier en daar wat ‘foliekes’.. een verborgen melige boodschap hier en daar te compenseren wat ik veel te weinig zeg in de dagelijkse ratrace. Volgens de man des huizes is het eindresultaat ‘braver’ dan hij van me verwacht had, maar het zit hem soms in de details, nietwaar? Die verborgen flap met ‘marry me?’ heeft hij echter nog steeds niet gevonden, typisch..
De sjaal! Voor ik het vergeet te vermelden, die breide ik dus ook. Mijn eerste breiwerk sinds de lagere school. Ik weet niet waar ik trotser op ben, de jas van 150 euro materiaal en 30 uur werk of de sjaal van 15 euro en 5 uur werk (jaja, als het zonder machine te doen is.. 😉 ), ha!
Sta me toe nog wat foto’s op je af te vuren, het model heeft nu zo zijn best gedaan om presentabel erop te staan:
Schoontje, niet?
En de jas ook?
Prettige eindejaarsfeesten toegewenst!
Lieve groetjes,
xXx
Laurence
P.S. Dat stukje over het verborgen huwelijksaanzoek is een grapje hoor, voor ik hier overstelpt word door steunbetuigingen, haha!
P.P.S. Behalve voor jou, Nils, vooral blijven zoeken! 😉
- P'titsmonstres - 